การเมืองซักนิด ^ ^

กำเนิดนักการเมืองหมาๆ

ท่านผู้อ่านที่เคารพ ดูซิครับ นายกรัฐมนตรีอังกฤษเลียอะไรประธานาธิบดีอเมริกันอยู่

ผมกล้าเดิมพัน รูปนี้ไม่มีหมาที่ไหนเขาฟ้องกันหรอก หากบ้าฟ้อง แสนบาทเอาขี้หมากองเดียว โจทก์แพ้ แต่ถ้าเป็น (อดีต) นายกฯ ไทย ผมไม่แน่ใจ

แฟนคลับ คงทราบว่าหมาได้จรรโลงใจให้ผมเขียนเรื่อง ‘นายกฯ หมาๆ’ มาตั้งแต่ปี 2547 และผมทนการพบปะของผู้นำการเมืองไทยที่บ้านพิษณุโลกเร็วๆ นี้ไม่ไหว จึงต้องเขียน ‘หมาที่ไหนอยาก (ให้) แก้รัฐธรรมนูญวะ’

นักการเมืองหมาๆ ของไทยต่างกับนักการเมืองหมาๆ ของฝรั่ง เพราะฝรั่งไม่มีการเมืองหมาๆ มีแต่นักการเมืองหมาๆ แต่ของไทยมีการเมืองหมาๆ เป็นแหล่งผลิตนักการเมืองหมาๆ ทั้งสองอย่างเป็นอันตรายต่อชาติบ้านเมืองพอๆ กัน

การเมืองหมาๆ แบบชาติฉิบหายไม่ว่า ขอให้ข้าได้เงินก็แล้วกัน เป็นนวัตกรรมอุบาทว์ที่ค่อยๆ พัฒนาขึ้นมากับลัทธิเผด็จการหลังรัฐประหาร 2490 พร้อมๆ กับการไม่ลืมหูลืมตาเดินตามก้นทุนสามานย์อเมริกัน แบบขี้ก้อนใหญ่กว่าช้าง เอาอย่างเก่งกว่าครู ดูตัวอย่างจากจำนวนพลเอกประจำการเต็มสนามกอล์ฟ ในขณะที่อภิมหาอำนาจอเมริกาเขามีนายพลสี่ดาวทั้งในสงครามและการเตรียมรบทั่ว โลกเพียง 12 พลเอก 9 พลเรือเอก 11 พลอากาศเอก และ 3 พลเอกนาวิกโยธิน ส่วนนายพลห้าดาวตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่ 2 มามีเพียง 5 นายเท่านั้น ทำไมของเราจึงมากอุบาทว์อย่างนี้ เพราะการเมืองใช่หรือไม่

ไม่มีผู้ใดบอกเราว่าการเมืองหมาๆ ของไทยพัฒนามาจนกลายเป็นสถาบันได้อย่างไร ไม่รู้ว่าสื่อหรือนักวิชาการรัฐศาสตร์ทั้งประเทศมัวทำอะไรกันอยู่ (หวังว่าคงไม่เหมือนในภาพ)

เดรัจฉานของฝรั่งปรากฏนามในการเมืองมาก่อนไทย คือ หลังประกาศพุทธศาสนาเพียงไม่เกิน 100 ปี

Socrates (469-399 BC) ครูของ Plato (427-347 BC) ผู้เป็นครูของ Aristotle (384-322 BC) ประกาศว่า Man by nature is political animal : มนุษย์ตามธรรมชาตินั้นเป็นสัตว์การเมือง

ปรัชญาเมธีกรีกทั้ง 3 ทรงอิทธิพลสูงสุดในการวางฐานความคิดทฤษฎีการเมืองตะวันตก

ผมเองไม่แน่ใจว่าคำแปล ‘สัตว์การเมือง’ นี้ถูกต้องหรือไม่ เพราะแปลจากภาษากรีกเป็นอังกฤษและเป็นไทยถึง 3 ต่อ ต่อที่เป็นอังกฤษผมก็เกรงว่าผิดแล้ว ผมเองอยากจะแปลว่าโดยธรรมชาติแล้วมนุษย์เป็นสัตว์ที่อยู่ในเมืองมากกว่า

นักการเมืองไทยปัจจุบันมีอยู่มากที่มาจากชนบทบ้านนอก แต่พากันมาหากินอยู่ในเมือง(หลวง) สมัยก่อนคนกรุงมักดูถูกเหน่อสุพรรณหรือคนอีสานรุ่นพี่เนวินหรือโสภณ ซาเล้งว่า ‘บักเสี่ยว’บ้าง ‘ไอ้ขะแม’ บ้าง ‘หมูโคราช’ บ้าง ‘บักซิเด๋อ’ บ้าง เดี๋ยวนี้ ‘บักซิเด๋อ’ กลายเป็นนายของอำมาตย์และเสี่ย จิ้นไปเสียแล้ว สาแก่ใจจริง

นักการเมืองไทยกลายเป็นสัตว์ของ Socrates ในยุคจอมพลถนอม เมื่อส.ส.พรรคสหประชาไทยกลายเป็นเสือ-สิงห์-กระทิง-แรด ขึ้น ต่อมาสมัคร สุนทรเวชกับวัฒนา อัศวเหม นำเอาสัตว์เลื้อยคลานคืองูเห่าเข้ามาสมทบ ส่วนสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกคือเหี้ยหรือวรนุสนั้นเพิ่งเผยโฉมในยุคทักษิณและ ปัจจุบัน

ก่อนนั้น การเมืองไทยมีแต่เสือกับผี คือ เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกัน (ไม่ได้) ได้แก่จอมพลสฤษดิ์กับพลตำรวจเอกเผ่า และผีคือ ผู้แทนฝ่ายค้านหลายคนสังกัดพรรคประชาธิปัตย์แต่แอบไปกินเงินเดือนและสนับ สนุนเลขาธิการพรรคเสรีมนังคศิลา คือ พลตำรวจเอกเผ่าอย่างลับๆ

ในระหว่างปี 2498-2500 ผมพำนักอยู่ในที่ทำการพรรคผี เลขที่ 115 ถนนสุรวงศ์ จึงเห็นและจำหน้าผี คือ ส.ส.จากประชาธิปัตย์เกือบ 20 คนได้หมด พ.ต.อ.ศิริ คชหิรัญกับนายเดช บุญหลง เป็นผู้คุมเครื่องเซ่นไหว้ผี

ส่วนหมานั้นโผล่เข้าสภาครั้งแรกในปี 2518 หลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม เมื่อมีผู้จูงสุนัข 3 ตัวที่ถูกโกนขนจารึกชื่อ 3 ส.ส.พรรคสังคมนิยมแห่งประเทศไทย คือ สม วาสนา เติม สืบพันธุ์ และเปรม มาลากุล ที่แหกคอกไปสนับสนุนประธานสภาและนายกรัฐมนตรีจากพรรคอื่นคือนายประสิทธิ์ กาญจนวัฒน์ และม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช แทนที่จะสนับสนุนหัวหน้าพรรคของตนเองคือพันเอกสมคิด ศรีสังคม

หมาที่เริ่มดังทางการเมือง คือหมา 3 ตัวในนวนิยายบันลือโลกของ George Orwell (1903 -1950) ชื่อ Animal Farm หรือเมืองเดรัจฉาน

Orwell มีจินตนาการเยี่ยมสามารถมองทะลุอนาคต นิยายเรื่อง 1984 พิมพ์ในปี 1949 ดังทั้งโลกอีก Orwell เตือนว่ามนุษย์จะสูญเสียเสรีภาพหมดสิ้น เพราะผู้ปกครองที่ต้องการให้การเมืองนิ่ง ใช้ตาวิทยาศาสตร์หรือ digital (ยุคนั้นยังไม่มี) ควบคุมประชาชนทุกคนได้อยู่หมัด หลบไปไหนก็ไม่พ้นสายตาหรือการควบคุมของ Big Brother หรือ ‘นายใหญ่’ ใส่เสื้อสีแดงไปได้

Orwell ตายเสียก่อน ไม่งั้นก็อาจได้เห็นนายใหญ่คนหนึ่งประมูลนักการเมืองหมาๆ เข้าคอกไว้ได้เกือบทั้งหมด ใช้การตลาดและสื่อดิจิตอลซื้อและคุมคนทั้งประเทศจนการเมืองเกือบจะนิ่ง ปล่อยให้ลอยชายทำลายกฎหมายและชีวิตคน ตลอดจนโกงทั้งโคตรแบบโคตรมหาโกงก็ได้


Credit by: http://www.manager.co.th/